Mijn belangrijkste akoestische werkpaard draagt de naam Línda, en is een 1995 Takamine Santa Fé electro-akoestische gitaar met een New Yorker parlourstyle body. Dit type gitaar (vergelijkbaar met een Martin OO) is een stuk kleiner dan een dreadnought. Desalniettemin beschikt deze dame over een behoorlijk volume en articulatie.

Ze heeft een mooi en evenwichtig middengebied met goed onderscheid tussen de snaren. Erg geschikt voor fingerstyle, zowel akoestisch al versterkt. De pickup/preamp combinatie is in staat om de gitaar veel groter te doen klinken dan ze in werkelijkheid is, zonder al te veel risico op feedback.

Zoals gezegd: mijn belangrijkste akoestische werkpaard, zowel in bands als solo. Ze combineert prima met mijn andere gitaren als de Ibanez FG 100 jazz box en de Jasmine 12 snaar.

Ik zag haar voor het eerst bij Bergmann in Arnhem, vrij kort na de introductie in 1995. Ik had alleen het geld niet…. Najaar 1998 was ze erg nog steeds, en mijn rekening was afdoende gevuld. Voor een mooie prijs mocht ze mee naar huis, mede omdat parlourgitaren in die tijd niet half zo populair waren als nu. Voor mij als klein mannetje is de compactere maat alleen maar een voordeel. Who said size doesn’t matter?

Línda is onder andere te horen op:

Square One

Right By Your Side

In actie: